Tanzania 🇹🇿

7 februari 2019 - Kigali, Rwanda

Tanzania. Het safari land bij uitstek. Met de Kilimanjaro de ngorogoro krater en de serengetti. Wij weten echter al van tevoren dat we die parken allemaal niet gaan bezoeken. De prijzen zijn boven ons budget. 1 dag serengetti met eigen auto komt op zo'n 800€ per dag uit. Dit is dus meer een land voor toeristen die in een paar weken veel geld uit geven. Wij hebben al zoveel wildlife gezien. En we geloven het wel. 

We zijn de grens vanuit Malawi overgestoken op een zondag. Altijd lekker rustig en alles verloopt relaxed. Ook gelijk de Comesa verzekering voor de truck afgesloten. 

De eerste indruk van het land na een paar uurtjes rijden zijn positief. Goede weg door jungle achtig gebied en theeplantages. Het doet ons aan Kameroen denken. We slapen de eerste nacht ergens aan een riviertje met een hoop nieuwsgierige kinderen rond de auto. Praten gaat een stuk moeilijker want Swahili is hier de voertaal. 

De komende dagen rijden we richting Dar es Salaam. Een beetje saai van die lange afstanden over asfalt maar de omgeving is mooi en vooral erg groen. En er is heel veel vrachtverkeer onderweg. Vooral tankauto's die vanuit Dar een hoop landen bevoorraden. De chauffeurs verdienen hier wat bij om onderweg aan locals benzine of diesel te verkopen. En vullen de tank dan weer met water om op hetzelfde gewicht uit te komen zegt men. Het blijft toch Afrika. 

Het is ook erg opletten voor de politie die echt overal aanwezig is en veel snelheid controleerde. 

Na 4 dagen komen we aan in Dar. Het plan was eigenlijk om auto te stallen en dan met de rugzak naar Zanzibar te gaan maar eenmaal in Dar willen we eerst eens een mooi strandje zoeken en zwemmen in de zee. We vinden iets onder Dar een mooi plekje bij een vervallen lodge met witte stranden en een warme zee. Eenmaal terug van het zwemmen staan er 2 jongens die een hoop geld vragen om daar te overnachten (was toch niet zo verlaten als we dachten) we komen een prijs overeen en blijven 1 nachtje. De volgende dag verder naar het zuiden voor een mooi plekje en rijden op de gok wat zandweggetjes in richting strand. We komen bij een hotel aan en daar staat een groene Mercedes truck. Dit is de truck van de Sampsons. We maken een praatje met Mark en dochter Ruby en dat klikt meteen. Mark is comedian dus dat was gelijk lachen gieren brullen. Zijn vrouw en zoon zijn op het strand en wij gaan verder zoeken want het was daar bloedheet. We spreken af dat we het laten weten als we mooi plekje hebben. 

20km verder komen we in het plaatsje Kimbiji. We eten wat en er hangt een leuke sfeer. We rijden via een smal pad richting een baai en na overleg met de vissers mogen we daar staan. De volgende dag komen de Sampsons met hun groene monster en hebben top weken samen. We leren elkaar kennen en het klikt. De manier waarop zij reizen is iets wat we nog niet tegengekomen zijn. Sam de vrouw van Mark heeft de ziekte ME. Wij hadden er nog nooit van gehoord maar het houd in dat ze heel vaak heel moe is. Ze zijn gaan reizen om optimaal van het leven te genieten en doen dit met weinig geld. Dikke respect zoals zij dit doen. Het warme weer is ook veel beter voor Sam die de laatste 23 jaar in Kaapstaat woont. Oorspronkelijk komen ze uit de UK. Dat monster van hun is ook een verhaal apart. Ze hebben hem zelf gebouwd en met wat aanpassingen aan de motor rijden ze op oude frituurolie. Ze zijn al 5 jaar onderweg en gaan overal op de route langs hotels om olie op te halen. Het hele dak staat vol jerrycans met achterop een grote trechter om de olie te filteren. Ze hebben ook zoveel gesponsord gekregen. Mark met zijn vlotte babbel regelt het wel. 

Dus Mark, Sam, dochter Ruby en Zola (hun geadopteerde zoon uit Zuid Afrika) en wij hebben 4 topweken samen. Een paar honderd meter uit de kust is ook nog levend koraal met mooie kleuren en dito vissen en we genieten van het Beach life. 

Tussendoor zijn we nog naar het ziekenhuis geweest met Nanne want die had veel pijn aan schouders en arm. De ochtend dat we naar het ziekenhuis willen, heeft ze een ontsteking aan haar borst. Alle onderzoeken (bloed, echo, mammografie en punctie) zijn binnen een paar uur geregeld en gelukkig geen afwijkingen te zien. Fijn dat dat ook een keer goed gecheckt is. Wat we toen nog niet wisten was dat ook met die nekhernia te maken had. We hebben geparkeerd bij het seacliff hotel en ook weer leuke mensen ontmoet. Een bijzonder markant figuur was toch een bisschop die miljonair was en 3 helicopters had. Er was een dag dat mensen een vlucht konden winnen en dus de hele dag helicopters af en aan vlogen en wij met de bisschop bij de auto waar hij helemaal weg van was. S'avonds nam hij ons mee uit eten in de vip lounge van het hotel en hadden diner met de directeur van Uber Tanzania en nog wat gasten. 

Na een paar dagen weer terug naar het mooie Kimbiji en de gezellige Sampsons. Eindelijk weer een verfrissend zee briesje, de stad was super heet. 

Kerst vieren we met z'n allen. We hebben een hele mooie Kingfish gekocht voor 'savonds. Maar in de middag komen er wat mensen allemaal stoelen brengen. Een 3 verdieping BBQ en ik vraag wat de bedoeling is. Blijkt dat Mark weer vrienden heeft gemaakt en ons niets verteld. Deze mensen, een advocaat en een eigenaar van een supermarkt plus familie willen ons een onvergetelijke kerst bezorgen en zorgen voor alles!! Een hele geit, kippen en veel vis plus een koelbox vol drinken!  Hoe bizar is dit. Deze kerst zullen we zeker nooit meer vergeten! Dankjewel. 

Na al die fijne weken aan het strand geloven we Zanzibar wel. Misschien voor ooit. We pikken onze Carnet op in Dar en rijden in 2 dagen naar de Usambara mountains op de grens met Kenia. Wildcamperen onderweg valt niet mee maar we komen een boer tegen die ons uitnodigt op zijn farm te slapen. Daarna de Usambara mountains in en ook hier moeilijk wildspot vinden. We slapen bij een schooltje en de dag erna vinden we een camping met waarschijnlijk het mooiste uitzicht van de omgeving. De weg erheen was erg smal en langs afgronden maar dat maakt het ook weer leuk. Hier blijven we een paar dagen en verblijven we met oud en nieuw. Niets van gemerkt trouwens. Ik was niet lekker en Nanne een zere arm dus ons gemak gehouden. 

Van hieruit vertrokken richting Moshi. We slapen nog op een mooi plekje met wat we denken de Kilimanjaro is en zie s'morgens dat de radiateur gebroken is. Dan maar gelijk door naar Arusha waar goede garages zijn en zien de besneeuwde bergtoppen van de Kilimanjaro heel even. Verder is het super druk met landcruisers vol toeristen. Niets voor ons en rijden door voor reparatie. In Arusha nog wat op straat gegeten en voor het eerst van de hele reis willen ze ons oplichten. Een Engels sprekende man helpt ons zonder dat we daar om vragen en vraagt veel te veel voor het eten. Toen kwam er ook nog iemand die veel geld voor het parkeren van de auto wilde. Wij weten wel beter en zijn gewoon weggereden. Maar toch een beetje nare nasmaak. Die middag radiateur eruit en gelijk gemaakt. Top! We mochten hier ook overnachten. 

Na Arusha over goede wegen naar het zuiden. We nemen nog een onverharde route door de bergen richting Mbulu. Hele mooie route met bovenop uitzicht op lake Manyara. Dit is echt stammen gebied met mooie mensen en iedereen druk op het land met ossen aan het ploegen. Met nog een mooie overnachting met uitzicht op de vulkaan Ndareda en veel nieuwsgierige locals rijden we de volgende dag naar een zoutmeer bij Singida waar duizenden flamingo's zijn. Nog een bizar voorvalletje daar trouwens. Het regent pijpenstelen en er word op de deur geklopt. Staat er een man die we eerder ontmoet hadden met een flamingo in zijn handen. Of we ff wilden betalen voor foto met deze flamingo. We waren geschokt en hebben hem afgewimpeld. Mafkees! Verder wat gesport op dit mooie plekje en na 1 nachtje verder richting  de grens met Rwanda. Daar komen we 2 dagen later aan. Onderweg nog wel een bekeuring gehad omdat ik te snel over een zebrapad gereden was in the middle of nowhere? De agent was corrupt en hoefde maar 4 ipv 12€ zonder bon te betalen. We hebben echt een leuke tijd aan de kust gehad maar toch vinden we Tanzania tegenvallen. Buiten de extreem dure parken valt het toch wat tegen, vandaar dat we er redelijk snel doorheen gereden zijn. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Klazina:
    7 februari 2019
    Wat fijn dat het gelukt is om weer een verhaal te schrijven,zo afwisselen is niet eens zo gek,take care❤️😘
  2. Leopollemans:
    7 februari 2019
    Hoi fijn dat het toch weer redelijk gaat met de gezondheid ik heb altijd gedacht dat alleen in Nederland de parken parkeren duur was maar dat is niet zo lees ik voor de rest aardige mensen begrijp ik op een paar na maar die heb je overal wij hopen dat jullie nog veel plezier hebben en erg genieten van de omgeving gr Leo en anja
  3. Fam. van Schelven:
    7 februari 2019
    Wat leuk om weer een mooi en avontuurlijk verhaal van jullie te lezen.
    Veel plezier op jullie verdere reis verder, en hoop dat het met de gezondheid steeds beter gaat.
    Super mooie foto's weer !!
    Veel liefs van familie van Schelven
  4. Martha en willen:
    7 februari 2019
    Goed om weer van jullie te lezen. Bijzonder verhaal van de Sampsons en jullie kerstfeest.
    De foto's geven hier een mooie indruk van. Heel afwisselend jullie avontuurlijke leven !!!
    Marianne hoop dat het steeds beter zal gaan met het nekkie ! Dank weer v oor het verslag, we beleven het volop mee.
  5. Ans:
    7 februari 2019
    Weer genoeg avontuur en wat mooi dat je overal terecht kunt voor een plekje om te overnachten . En ook dat je er goed terecht kunt voor de nodige reparaties.. Hopelijk gaat het weer goed met Nanne. Op naar een volgend avontuur. Groeten uit Keppel.
  6. Anneke:
    7 februari 2019
    Wat een prachtige foto’s! Bedankt weer voor jullie verhaal en weer een goede reis verder.
    Liefs, Kees en Anneke
  7. Harry Lefferts:
    8 februari 2019
    tjonge tjonge zo leer je ook nog iets. Rijden op friet olie. Weer een goed verhaal, belangrijke vraag "hoe is het met je gezondheid?" Nog veel plezier. Je bent richting het noorden, dat is richting Herkingen....Gaan wat dat nog meemaken. Groeten en goede reis Toos en Harry.
  8. Sampsons:
    8 februari 2019
    WE MISS YOU GUYS xxxxxxxxxxxxxx
  9. Ellen van Reijen:
    9 februari 2019
    Hoi wilbert & Nanne
    Wat leuk om weer een verhaal te lezen! Echt te gek wat jullie allemaal meemaken.
    Groetjes leo, Ell, Maud en Bregje 😘