Mauritanië - Expeditie oog 🇲🇷

8 februari 2017 - Aoujeft, Mauritanië

Hier weer een update uit Mauritanië. We hebben 3 dagen bij Justus in Atar op de camping gestaan. Lekker bijgekomen van de rit ernaartoe. Toen we aankwamen was er niemand maar de volgende dagen ook nog andere reizigers gesproken. En gezellig met Justus natuurlijk. Bijzondere man die al 35 jaar in Afrika woont. Al is de aardigheid er wel een beetje af voor hem sinds zijn vrouw vorig jaar is overleden. Dinsdag kwamen ook Thomas en Claudia nog aan die we al konden van Dakhla, collega kiters van me. Leuk stel die voor een proefrondje met hun truck naar Marokko zijn vertrokken en nu niet meer naar huis willen dus lekker onvoorbereid aan Afrika trip beginnen, prachtig! Na 3 dagen weer tijd voor iets nieuws en woensdag water vullen, eten laden en alles vol tanken en na wat tips van Justus rond de middag vertrokken voor wat wij "expeditie oog" noemen. Het oog van Afrika" is vanuit satellietbeelden goed te zien, ze weten niet precies wat het is, ze denken een krater. Om er te komen kun je in een dag of 3, een rondje van zo'n 400 km maken wat best wel avontuurlijk is, en dat klinkt goed! Terwijl we dit schrijven zijn we 7 dagen verder en hebben we 550km op de teller. Woensdag vanuit Atar vertrokken over een brede piste die de navigatie nog kent. Na ongeveer 40km sporen volgen en op de omgevingskaart, die we van Justus hebben gehad, verder navigeren. Soms wat twijfel maar we hadden een grote bergrug aan de rechtse kant waar we op konden oriënteren. Na een middag veel stenen, half6 auto op een mooi plekje tussen de eerste kleine zandduinen geparkeerd. De volgende dag op tijd weer rijden want dan is het nog zo lekker koel, na eerst een stuk stenenpiste waar je hooguit 20km p/u kan rijden, komen we daarna op een grote zoutvlakte van zo'n 30km waar je volgas overheen kan en een stofwolk van een kilometer wat ik dan weer geweldig vind haha. S'middags doemen dan ineens de eerste duinen op. Indrukwekkend! En ook gelijk de eerste nomaden die vanalles aan ons willen slijten wat je helemaal niet nodig hebt, maar af en toe kopen we toch wat als soort van goede daad. Daarna een stuk fijn zand langs de duinen en bandendruk moet echt op 1,2 bar om er doorheen te komen. Eind van de middag bij El Beyyed aangekomen waar we een berg omhoog moeten, we weten alleen niet waar maar na een tijdje gevonden. Serieus klimmetje over hele grote stenen over een piste die smaller is dan de auto. Ongelooflijk wat die banden kunnen hebben. Er zitten ondertussen wel aardig wat beschadigingen aan maar ja, hoort erbij moet je maar denken. Op naar een prachtig plekje op een plateau voor bivak. Tot de eerste nomaden vrouwen ons kwamen terroriseren. Van de eerste nog iets gekocht om er vanaf te zijn maar iets later zaten er 5 met een kleedje voor de camper en ze gingen niet weg voor we van iedereen wat gekocht hadden. Het zijn maar kleine bedragen maar het idee staat ons niet aan. Dus auto gestart en in het donker over heftig stukje omhoog. Maar wel RUST! De volgende dag Nanne ziek. Je kon ons volgen aan de toiletpapiertjes. En dan ook nog eens een hele dag over grote stenen dus die had een zware dag. S' middags van het plateau afgedaald in de krater en na wat zoeken waar we de ringen over kunnen steken en ook weer zoeken naar andere passeerpunten omdat er ineens een ondoordringbare hoop zand voor je ligt. Net voor het midden van de krater de auto aan de kant en Nanne naar bed. En ik chillen met een fanta. Mis op zulke momenten wel een lekker koud pilsje, maar alcohol is hier verboden. S'avonds vroeg plat. Versleten van dat gehobbel. De volgende dag het vrouwtje weer fit en eenmaal in het midden van het oog voelde het als een overwinning.
Het oog weer uit was makkelijk. Gewoon piste volgen en na een paar km begint het zand. Lucht weer uit de banden en gas op naar Ouadane. Daar op de camping bij Zeida gestaan. Heel leuk mens en gezellig samen geluncht en s'middags de oude vervallen stad bezocht. Dit was vroeger een hele belangrijke caravaan stad en de laatste stop voor timboektoe. De volgende dag door de duinen naar Chinguetti. Dat begon heel relaxed over grote zandvlaktes en de auto reed er heel makkelijk overheen. Maar dat werd een paar uur later anders. We waren 2,5km naast de piste in een verraderlijk gebied terecht gekomen met heel los zand en wat hogere duinen. We wilden avontuur en nu hadden we het!! Op de camper geklommen voor wat overzicht. Nog wat lucht uit de banden en gas erop. We staan echt versteld van wat de auto allemaal kan. Die middag bivak in de duinen en crashen in de hangmat. Versleten van de inspanning. Die avond bij het hout sprokkelen oog in oog, met deze keer een zwarte schorpioen dus toch maar geen vuurtje en s'avonds nog een wilde kat gezien die even kwam buurten. De volgende dag zonder problemen door het zand naar Chinguetti. De oude stad bezocht, uitgenodigd door een paar dames voor thee, en natuurlijk weer wat souvenirtjes gekocht. Daarna weer verder over wasbord piste richting Terjit en door het prachtig gelegen Mhaireth gekomen. Op het plateau een klein stukje door het zand van de weg af en bivak. Vandaag de laatste paar km naar Terjit. Heel mooi landschap met abrikozen gekleurde duinen en prachtige rotswanden. Op een camping bij de oasis van Terjit geparkeerd. We hadden gelezen over een warm- en koudwaterbron die dan samenvloeien in een bad, wat de perfecte zwemtemperatuur moet zijn. Dus zwembroek en badhanddoek mee en het stof van de laatste dagen eraf weken. Nou dat viel een beetje tegen. Heel erg mooi maar het water was koud en konden net een voetbad nemen. Maar we hebben een geweldige week door de woestijn achter de rug en de indrukken en belevenissen hebben diepe indruk op ons gemaakt. Morgen weer heerlijk een stuk over het asfalt richting de hoofdstad Nouakchott en een visum voor Mali regelen.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

16 Reacties

  1. Leopollemans:
    8 februari 2017
    hoi weer leuk van jullie te horen en dat alles zo goed gaat hele belevenis succes de komende tijd grote van ons
  2. Mirjam:
    8 februari 2017
    Wat een mooi avontuur, prachtige foto's!!!!
  3. Klazina:
    8 februari 2017
    Hay,avonturiers,want dat zijn jullie dan wel hoor,arme Nanne,ziek en over de stenen op pad,heftig hoor!!!maar gelukkig weer beter.
    We hebben genoten van jullie reisverslag,en begrijpen dat het voor jullie nu niet zonder spanning is gegaan.Maar voorlopig weer even relax rijden!!!succes met het verkrijgen van de visum!!!lfsXvan ons
  4. Denis:
    8 februari 2017
    Gaaf verhaal.zie het haast voor me. genietse
  5. Mart en Beer:
    8 februari 2017
    Mooie verhalen! Jullie toeren er lekker op los. Top! Genieg ze.
    Xx van ons
  6. Harry Lefferts:
    8 februari 2017
    Geweldig wat jullie meemaken! Nog veel plezier en doe het rustig aan, het weer hier is maar niks - geen winter en nog geen voorjaar. veel groeten uit Geldrop.
  7. Martha en willen:
    8 februari 2017
    Zooo, hebben ook de foto's van het oog op Wikipedia bekeken.
    geweldig dat jullie daar geweest zijn !!! geniet en blijf gezond.
    We kijken weer uit naar het volgende verslag, dank jullie wel voor deze !!!
  8. Christiaan:
    8 februari 2017
    Fantastisch zeg. genieten er allemaal van. Liefs
  9. Gerrit&Jorina:
    8 februari 2017
    Geweldig! Jullie zijn echte woestijnratjes geworden
    Geniet van het prachtige landschap! Liefs van ons!
  10. Nathalie Fransen:
    8 februari 2017
    Leuk om jullie avonturen te lezen!
    Geniet!
  11. Teddy:
    9 februari 2017
    Het is en blijft een geweldig avontuur! Fijn Nanne dat je weer opgeknapt bent want dat is niks ziek onderweg! Veel thee en crackers zeker? Maar nu weer genieten! Xx
  12. Nico Berrevoets:
    9 februari 2017
    prachtig om jullie verhalen te lezen en natuurlijk ook de mooie foto's te zien.
  13. Bert en Marian:
    9 februari 2017
    Geweldig verslag weer.
    mooie foto's .wij genieten er ook van.
    bon route...
  14. Cornelis Lokker:
    9 februari 2017
    Prachtig geschreven verhalen uit een fascinerend Afrika. Buiten de piste kan dus ook in het zand ipv de sneeuw!
    Blijf schrijven, het is mooi om jullie reis te volgen.

    Groet uit Herkingen, Cornelis
  15. Ans:
    10 februari 2017
    Weer spannend allemaal.Spectaculair,dat oog.Prachtige foto's trouwens!! Op naar het volgende avontuur en zie dat je de boel heel houd.
  16. Sandra und Willi:
    5 maart 2017
    Hallo Ihr Beiden

    wir sind leider wieder zuhause in der schweiz, ich werde euern reiseblog verfolgen und wünsche euch alles alles gute!!!
    Falls ihr hilfe braucht mit Ersatzteilen oder abschleppen :-)
    kommen wir ende des jahres und suchen euch irgendwo :-)
    liebe grüße Sandra u willi